Migracje

Migracje ludności są nieodłącznym elementem współczesnego świata. Przez to pojęcie rozumiemy zmianę miejsca zamieszkania lub czasowego pobytu. Najczęściej zjawisko migracji kojarzy nam się z wyjazdem rodaków do innego kraju albo z przyjazdem cudzoziemców do naszej ojczyzny. Temu wszystkiemu przyświeca osiągnięcie korzyści finansowej. Są to trafne spostrzeżenia, lecz należy nadmienić, że migracje mają różny/e:

zasięg:

• wewnętrzne- wewnątrz danego państwa, 
• zewnętrzne- poza granicą kraju, 

czas trwania:

• czasowe,
• trwałe,

stopień dobrowolności: 

• swobodne, 
• przymusowe, 
• wymuszone,  

cele: 

• ekonomiczne,
• turystyczne,
• religijne, 
• lecznicze, 
• polityczne, 
• służbowe, 

formy: 

• emigracja- wyjazd z kraju, 
• imigracja- przyjazd do kraju, 
• reemigracja- powrót z migracji, 
• repatriacja- zorganizowany przez państwo powrót do kraju jeńców wojennych i osób internowanych, 
• deportacja- przymusowe wydalenie z terytorium kraju, 
• ekspatriacja- dobrowolne lub przymusowe opuszczenie swojego kraju.

Ale co ma do tego polityka społeczna?

Ma ona za zadanie reagować na wszystkie rodzaje migracji, ma badać przyczyny tych zjawisk i poszukiwać rozwiązań na problemy, które one tworzą. Najczęstsze przyczyny emigracji to bezrobocie, niskie zarobki, a polityka społeczna musi dbać o to, by była odpowiednia liczba miejsc pracy, wynagrodzenie były na odpowiednim poziomie, a ludzie zostawali w kraju. W przypadku imigracji zadaniem polityki społecznej jest wyrównanie szans migrantów, pomoc w znalezieniu pracy, a także integracja ich z nowym otoczeniem.

Polityka społeczna troszczy się o byt obywateli i nie może pozostawać bierna na zjawiska migracyjne, które mają ogromny wpływ na życie ludności, a także funkcjonowanie całego państwa.